Persoonlijk vind ik het erg vermakelijk om terug te kijken naar hoe ik vroeger zo stellig kon zijn over dingen en hoe ik nu 180 graden ben gedraaid wat betreft mijn vroegere standpunt. Zo wisten mijn broer en ik vroeger heel zeker dat wij later niet zouden belanden in een kantoorbaantje. Wij gingen iets creatiefs doen, iets met onze handen, niet vastzitten achter een bureau. En waar zitten we nu? Juist.. We wisten toen nog niet dat wat onze vader deed interessanter was dan dan het er uitzag! Nu kennen wij de inhoud en weten we wel beter.
Zo zat ik na de mavo op het SPW, toen dacht ik nog dat ik het onderwijs in ging, en had ik het vak ‘communicatie’. Vreselijk vond ik dat, het enige dat ik daarvan heb onthouden is:
zender –> ontvanger
zender –> ruis –> ontvanger
En ik kan me niet herinneren dat we ooit meer hebben geleerd dan dat er ruis kan ontstaan tussen zender en ontvanger.. Misschien was het te simpel, maar waarschijnlijk had ik gewoon nog niet ontdekt hoe boeiend communicatie is! Gelukkig ben ik een paar jaar later Redactie Mediaproductie gaan studeren om daar achter te komen. Wat in deze opleiding veel terugkwam is dat alles begon met de boekdrukkunst.. En aangezien iedere leraar die daar over begon weer een samenvatting gaf van die hele happening werd ik daar ook weer een beetje zat van.
Ondanks dat zit ik hier nu met een vreselijk dik boek dat mij nog veel meer over de veranderingen in communicatie gaat vertellen, en interessant is het! Informatie, van tamtam tot internet van James Gleick is een pittig maar prettig geschreven boek. Had mij dit boek jaren 10 jaar terug gegeven en ik had je heel hard uit gelachen, maar ja je moet ook niet te veel verwachten van een 17 jarige!
Nu verdwijn ik weer even heerlijk in dat dikke pak papier. Zoals je ziet heb ik nog een aardig stuk te gaan, maar ik kan hem nu al aanraden!